“Bestaat er iets dankbaarders dan een affiche? Je hebt haar ontworpen. Ze wordt door anderen begrepen. Je werkt voor het geheugen van de straat. Je affiche moet meteen aanspreken. Het beeld zal moeten opboksen tegen de stad. Maar je wil je stem laten horen. En als je affiche goed is, zal ze in stukjes voortleven in de herinnering van de mensen.”
Vanaf zijn eerste affiche voor een korte film van Maurice Pialat uit 1961 tot zijn laatste, in 2005, ter aankondiging van zijn tentoonstelling in Firenze, drukte Folon zijn stempel op de affichekunst en op het kijken ernaar.
In tegenstelling tot de meeste affiches uit die tijd, die vooral inzetten op foto’s en originele typografie, ontwikkelde Folon een opvallend samenhangend grafisch universum. Hij beperkte op radicale wijze zijn palet aan middelen en zette volop in op de elementaire uitdrukkingskracht van het lijnenspel en de emotionele lading van kleur – aan de hand van gekleurde inkt, zeefdruk, aquarel of kleurpotlood. Zijn beeldtaal bestaat uit enkele fundamentele tekens – pijlen, figuren, maskers, ogen, handen, vogels enz. – die hij met elkaar combineert naargelang de insteek van zijn projecten. Hij maakt gretig gebruik van stijlfiguren als de metamorfose en de synecdoche (aanduiding van het geheel door het deel of omgekeerd), met altijd wel een dosis humor en poëzie. Folons affiches zijn eenvoudig, direct, gevoelig en inventief – een combinatie impact en seductie die nog steeds aanslaat. Naar schatting ontwierp Folon meer dan 600 affiches, waarvan de Fondation Folon een groot aantal in bezit heeft.
De meeste affiches zijn in offset gedrukt; Folon selecteerde zijn drukkers met uiterste zorg. Enkele van de allermooiste affiches werden rechtstreeks in zeefdruk gemaakt.
Meer weten:
A. Weil, K. Scheerlinck, I. Douillet-de Pange, Folon. Les affiches, Les Cahiers dessinés, Parijs, 2020.
