“Ik ben eind 1989 beelden beginnen maken. Het was tijdens [mijn] tentoonstelling in het Metropolitan Elke week ging ik tijdens de sluitingsdag in het museum tekenen. Er was een beeldje uit de Cycladen dat ik mooi vond. Tijdens de vier maanden van de tentoonstelling observeerde ik het. Eenmaal terug in Burcy ben ik met een keukenmes uit het restant van een bezemsteel een lichaam beginnen snijden; ik wist niet hoe ik het hoofd moest maken, dus sculpteerde ik de kop van een omhoogkijkende vogel. Sindsdien ben ik alles vergeten.” (Folon, Brief aan Pierre Alechinsky, mei 1995)
Tussen 1989 en 2005, het jaar van zijn overlijden, maakte Folon bijna 400 sculpturen. De iconografie is heel uitgebreid: hij vertaalde in drie dimensies de thema’s en symbolen die zijn werk sinds de jaren 1960 typeerden. Daarnaast ging hij experimenteren met nieuwe vormen die duidelijk beïnvloed waren door de primitieve kunst: indiaanse totems, Afrikaanse maskers, Etruskische figuren en ook beeldjes uit de Cycladen. Eerst bewerkte hij hout, maar dat was niet zo goed bestand tegen wisselende weersomstandigheden. Zijn vriend de beeldhouwer César en de bronsgieter Romain Barelier stelden hem voor om met brons te werken. Om de vorm te boetseren gebruikte hij eerst klei en later gips. Zijn eerste bronzen figuren verschenen begin jaren 1990. Hij experimenteerde ook met zeer grote formaten, tot wel 6 meter hoog. Beeldhouwen bood Folon de gelegenheid om met nieuwe materialen te experimenteren: hout, klei, gips, brons, zilver, ijzer, gietijzer, koper, diverse steensoorten en pâte de verre.
Folon werkte voor zijn bronzen beelden jarenlang samen met de gieter Romain Barelier en voor zijn stenen beelden met het atelier van Franco Cervietti in Pietrasanta.
Meer weten:
Folon, R. Piano, S. Angelroth, M. Pasquali, A. Michel, M. Resseler, I. Douillet-de Pange, Folon: La sculpture, Fonds Mercator, Brussel, 2020.
