Van meet af aan is zwart-witfotografie alomtegenwoordig in Folons werk. Het is een onlosmakelijk deel van zijn creatieve proces: hij zoekt in de reële wereld naar sporen van zijn obsessies en naar materialen die nuttig zijn voor zijn werk. Hij maakt honderden foto’s van pijlen, wegen en gebouwen. De fotoafdrukken laten ook zien hoe Folon in de voorwerpen die hij lukraak tegenkomt een menselijke vorm ziet (een psychologisch verschijnsel dat pareidolie wordt genoemd). Zo wordt een stopcontact een masker, een gevel een gezicht.
Bovendien maakt hij tijdens zijn vele reizen kennis met de verontrustende schoonheid van traditionele of oude beschavingen zoals het precolumbiaanse Mexico, de klassieke oudheid en het oude Egypte, die zijn werk voedden. Hij fotografeerde ook zijn vrienden, in snapshots die bijzondere momenten met vrienden en intimi lieten zien.
Vanaf de jaren tachtig verruilde Folon geleidelijk zwart-wit voor kleurfotografie, wat niet dezelfde artistieke intensiteit uitstraalt.
Meer weten:
J.M. Folon, Photos graphiques, voorwoord van Ph. Garnier, Les Cahiers dessinés, Parijs, 2017.
